Улаанбаатарт Монгол Улсын хүн амын тэн хагас нь амьдарч байна.

Хот гэдэг нь гэр хороолол, орон сууцны хороололтойгоо холилдсон ийм л орчин. Орон сууцны хороололд амьдардаг хүмүүс утаа тарьдаггүй, харин гэр хорооллынхны тарьсан утаанд хорддог. Төр засгийн зүгээс ч утаа тарьдаггүй хүмүүстээ нэг их анхаарал хандуулдаггүй. Харин ч эсрэгээрээ утаа гаргадаг хүмүүстээ их анхаарал хандуулдаг.

Утаагүй зуух, түүнд таарсан коксжих нүүрс, гэрийн дулаан алддаггүй дээвэр туурга, тог цахилгааны үнээс 50 хувь хямдруулах шийдвэр гээд бүх л зүйлийг утаа гаргадаг гэр хорооллынхонд өгч байна. Гэтэл зорьж хөдөлмөрлөж байгаад орон сууцтай болсон нэг хэсэгт ямар ч урамшуулал алга.

Гэр хорооллынхонд тэр олон боломжийг өгчихөөд орон сууцны хороололд амьдарч байгаа бидэнд яагаад ямар ч боломж амлахгүй байгаа юм бэ. Ардчилсан нийгэмд хүн бүр тэгш эрхтэй гэдэг биш билүү. Тэгш эрхийн талаарх ойлголт зөвхөн Үндсэн хуульд л бичигдээд хэрэгжилгүй мартагдах ёстой юм болов уу.

"Монгол хүн хоёр түвшинд амьдарч байна", "Монголын шүүх, цагдаа ард түмэнд хоёр янзаар хандаж байна" гээд олон шүүмжлэл явдаг. Энэ олон шүүмжлэлд итгэж, өөрийгөө зовоолгүй, төрийг үзэн ядах сэтгэлгүй өдий хүрчээ. Гэтэл гэр хорооллынхонд сүжирч байгаа энэ төрийн бодлогыг хараад дээрх бодол маань өөрчлөгдөж байх шиг.

Ер нь энэ төрийг үзэн ядах ёстой юм байна. Бид орон сууцанд амьдардаг ч гэсэн Монгол Улсын иргэн. Тийм учраас бидэнд ч адил тэгш боломжийг олгож болно шүү дээ. Орон сууцанд амьдрагсдын цахилгааны мөнгийг 50 хувь хямдруулж, Сууц өмчлөгчдийн холбоонд өгдөг төлбөрөөс хөнгөлж болохгүй гэж үү. Бид ч гэсэн тэр олон хөнгөлөлт урамшууллаас чинь хүртэх эрхгүй гэж үү.

Ерөөсөө "Орон сууцанд амьдрагсдын холбоо" ТББ байгуулаад тэмцье, байз. Алдагдсан эрх ашгаа хамгаалж СӨХ-ны төлбөрөөсөө чөлөөлөгдөж, цахилгааны төлбөрөө 50 хувь хямдруулах шийдвэр гаргуулахын төлөө тэмцэнэ ээ. Үнэндээ УИХ-ын гишүүд, хотын удирдлагууд та бүхэн бүгд орон сууцанд амьдарч байгаа. Тэгэхээр та бүхэнд ч энэ асуудал хамаатай юм шүү.